Se en algo se fai sentir a situación que estamos a vivir, é, sen dúbida, na falla de festexos. Vivir un entroido sen algarabía, sen boureos, sen risas, sen música, sen bailes... non é doado; pero tampouco é imposible...
Botemos man da nosa imaxinación, organicémonos, e, cunha pequena dose de interese e ledicia, xa o temos!
ESTE É O NOSO ENTROIDO!
Desexamos que sexa do voso agrado! Disfrutádeo!
... "Que la vida es un carnaval
Y las penas se van cantando" ... 😉
Y las penas se van cantando" ... 😉